Ang Pakwan. Bow.

Ito ang prutas na paborito kong kainin

Talaga nga namang kay sarap nitong namnamin

Hugis bola, kulay pula at luntian

Nakakatakam at napakagandang pagmasdan

Ngunit isang araw nang ito'y aking tikman

Di ako nasiyahan sa aking nalasahan

Hindi masarap, hindi rin matamis

Sa paborito kong pakwan, ako'y na-inis

Aking natutunan na dapat pa lang hintayin

Ang tamang araw na dapat ito'y kainin

Hindi sa panahong pangsariling kagustuhan

Kundi sa araw ng paghinog para ito'y makamtan

Mayroong panahon sa lahat ng bagay

Turo sa akin ng Dakilang Manlilikhang mapagbigay
Kaya naman ako'y maghihintay ng may ngiti
Sa Kanyang inihandang oras di ako magsisisi

Photo Credits: sodahead.com